آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب شریف المراقبات انواع تغذیه روزه داران را ذکر کرده است که در ادامه می خوانید:
روزه داران به لحاظ تغذیه نیز به چند دسته تقسیم مى شوند:
آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب شریف المراقبات انواع تغذیه روزه داران را ذکر کرده است که در ادامه می خوانید:
روزه داران به لحاظ تغذیه نیز به چند دسته تقسیم مى شوند:
امام
هشتم شیعیان، امام رضا (ع) در آستانه ماه مبارک رمضان اهل بیت خود را نزد
خودشان جمع کرده و تأکید داشتند که خود را برای این ماه آماده کنند و
نخستین نکتهشان نیز روزهداری برای اتصال به ماه مبارک رمضان برای کسب
درجات معنوی بود.
امام
رضا (ع) به نقل از علی (ع) و ایشان هم به نقل از رسول خدا (ص) درباره ماه
رمضان فرمودند: من تلافیه (شهر رمضان) آیة من القرآن، کان له مثل أجر من
ختم القرآن فی غیره من الشهور ...؛ هر کس یک آیه از قرآن کریم را در این
ماه تلاوت کنند نظیر آن است که تمام قرآن را در ماههای دیگر تلاوت کرده
است، خوبیها در ماه رمضان پذیرفته شده و بدیها بخشیده میشود، و اگر به
چهره برادر مؤمن خود لبخند بزند، در قیامت وی نیز بر چهره او لبخند میزند و
او را بشارت بهشت میدهد.
ایشان
در این باره میافزایند که هر کس در این ماه مؤمنی را کمک کند، خداوند
قدمهای او را در پل صراط محکم میکند، و هر کس در این ماه از غضب خود را
باز دارد خداوند به او در روز قیامت کمک خواهد کرد، اگر فردی مظلومی را کمک
کند خداوند او را در دنیا و آخرت کمک میکند.
امام
رضا (ع) در حدیث دیگری میفرمایند: «فلم امروا بالصوم؟ قیل لکی یعرفوا الم
الجوع والعطش، فلیستدلوا علی فقر الآخرة، ولیکون الصائم خاشعا ذلیلاً
مستکینا مأجورا محتسبا عارفا صابرا علی ما اصابه من الجوع والعطش، فیستوجب
الثواب مع ما فیه من الانکسار عن الشهوات ولیکون ذلک واعظا لهم فی العاجل، و
...»: اگر بپرسند چرا روزه واجب شده است؟ پاسخ آن است که درد گرسنگی و
تشنگی را بدانند و از این راه پی به فقر و بیزاد و توشه بودن آخرت ببرند، و
برای اینکه روزهدار بر اثر ناراحتی که از گرسنگی و تشنگی برایش پیش آمده
فروتنی کند و کوچکی کند و نیازمندی نشان دهد تا اجر ببرد و به حساب آورد
کار خویش را و بشناسد و پایداری و مقاومت کند بر آن.
و
از این جهات مستحق اجر شود، با آنچه که در آن است از قبیل جلوگیری از
طغیان شهوات و کنترل هواها و اینکه موجب عبرت و موعظهها باشد برای آنها
در این دنیا، و تمرینی باشد برای انجام تکالیف، و راهنمایی باشد برای آنها
در عالم دیگر، و بشناسند شدت مشکلات فقرا و بینوایان را در دنیا، و آنچه را
که خداوند در اموالشان برای مساکین و تهیدستان واجب کرده ادا کنند.
در
این حدیث شریف امام رضا(ع) فلسفه وجوب روزه را بیان کردند، علاوه بر بعد
اخروی که یادآوری گرسنگی و تشنگی روز قیامت بود، توجه به مشکلات فقرا و
بینوایان هم وجود داشت.
در
جایی دیگر امام رضا (ع) چنین میفرماید: «انما امروا بالصوم لکی یعرفوا
الم الجوع والعطش فیستدلوا علی فقر الآخرة» مردم به انجام روزه امر شدند تا
گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را درک کنند.
همچنین
امام رضا (ع) میفرماید: کانَ أمیرُ المؤمنینَ علیه السلام لایَنامُ ثلاثَ
لیالٍ : لَیلةَ ثلاثٍ وعِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ، ولَیلةَ الفِطرِ ،
ولَیلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، و فیها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما
یَکونُ فی السَّنَةِ؛ امیرالمؤمنین (ع) سه شب را نمىخوابید : شب بیست و
سوم ماه رمضان ، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان ؛ در این شبها، روزیها
تقسیم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعیین مىشود.
محدث
نوری از کتاب فقهالرضا در باب روزه آورده است که امام رضا (ع) فرمود: و
أکثر فی هذا الشهر المبارک من قراءة القرآن والصلاة علی رسول الله؛ در این
ماه شریف قرآن زیاد بخوان و فراوان بر رسول خدا صلوات و درود بفرست.
پی نوشت ها:
-فقهالرضا
-عیون اخبارالرضا
-بحارالانوار
-وسایل الشیعه
منبع:فارس
آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در یادداشت خود پیرامون مناجات شعبانیه
فرموده اند: مناجات مأثورهى ماه شعبان - که روایت شده اهلبیت
(علیهمالسّلام) بر آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و
زبان شیواى آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالىیى همراه است
که نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمىتوان یافت و اساساً با
آن زبان قابل ادا نیست.
در ادامه متن کامل یادداشت معظم له را که دفتر حفظ و نشر مقام معظم رهبری درباره مناجات شعبانیه با نشر داده است:
بسمالله الرحمنالرحیم
دعا،
وسیلهى مؤمن و ملجأ مضطر و رابطهى انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و
قدرت است، و بشر بىرابطهى روحى با خدا و بدون عرض نیاز به غنى بالذات،
در عرصهى زندگى سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربىّ
لولا دعاؤکم»۱.
بهترین دعا آن است که از سرمعرفتى عاشقانه به خدا و
بصیرتى عارفانه به نیازهاى انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب
پیامبر خدا (صلّىاللَّهعلیه والهوسلّم) و اهلبیت طاهرین او - که
اوعیهى علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - مىتوان جست. ما
بحمداللَّه ذخیرهیى بىپایان از ادعیهى مأثورهى از اهلبیت
(علیهمالسّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت مىبخشد و
بشر را از آلایشها پاکیزه مىسازد.
مناجات مأثورهى ماه شعبان - که
روایت شده اهلبیت (علیهمالسّلام) بر آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى
است که لحن عارفانه و زبان شیواى آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از
معارف عالىیى همراه است که نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى
نمىتوان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات، نمونهى
کاملى از تضرع و وصف حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب
خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و
درخواست انسان مؤمن از خدا.
مناجاتهاى پانزدهگانه که از امام
زینالعابدین حضرت علىبنالحسین (علیهالسّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت
بارز دعایى مأثور از اهلبیت (علیهمالسّلام)، این مزیت را داراست که به
مناسبت حالات مختلف مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.
خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازى به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید.
آمین.
۶۹/۱۰/۱
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
۱.
قُلْ مَا یَعْبَؤُاْ بِکُمْ رَبِّی لَوْلا دُعَآؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ
فَسَوْفَ یَکُونُ لِزَاماً. بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگار من برای
شما وزن و ارزشی قائل نیست (زیرا سابقهی خوبی ندارید). شما حقّ را تکذیب
کردهاید و به زودی کیفر تکذیبتان دامن شما را خواهد گرفت. سوره مبارکه
فرقان آیه۷۷
منبع:بنیاد دعبل
نکاتی از سخنان آیت الله فاطمی نیا را بخوانید؛
_ صحیفه سجادیه کتابی است که تمام حروف و کلماتش از میان دو لب معصوم بیان شده است. این یک میراث نورانی است که در میان ما گذاشته شده است. ما ابتدا باید بصیرت در مورد کتاب پیدا کنیم و آن را بخوانیم. قرآن را وقتی به دست می خوانیم می دانیم کتاب الهی است که خیلی مهم است.
_ صحیفه سجادیه در اصل 64 دعا بوده که ده دعا از این کتاب گم شده است که فقط امام زمان می دانند این دعاها کجا هستند. یک مستدرک برای صحیفه سجادیه را شیخ عاملی و دیگری را شیخ عبدالله بهرانی نوشته و دیگری میرزا عبدالله اصفهانی افندی که مرد بزرگی بودند. چهارمین را حاج آقا نوری طبرسی و پنجمین را علامه سید حسین امین جبل عاملی نوشته است.
_ دعاهای روز که منسوب به حضرت سجاد است، مضامین خوبی دارد ولی این ها را نمی شود به قاطع گفت که از امام سجاد می باشد.
_ بدان که صحیفه شریفه یک اثر باقیمانده از عطر الهی و کلام نبوی می باشد و قفسی از نور رسالت است و عطری از باغ های امامت می باشد. حتی بعضی از عارفین گفتند که این صحیفه مانند کتاب آسمانی است. بزرگان و علما و قدما دو لقب به صحیفه دادند که بعضی ها گفتند زبور اهل بیت و انجیل اهل بیت نامیده شده است.
_ مرحوم آیت الله مرعشی نجفی یک صحیفه برای شیخ طنطاوی مصری فرستادند. شیخ طنطاوی به عنوان یک مفتی اعظم مصر یک جواب نوشته که جناب آیت الله مرعشی من صحیفه را دریافتم و احساس بدبختی کردم که چرا به این سن رسیدم صحیفه را ندیدم.هر چه فکر کردم کلام خالق نیست و کلام مخلوق هم نیست. از کلام مخلوق بالاتر است.
_ در
سوره مبارکه جن می خوانیم که جن ها حرف می زنند و می گویند که قرآن را که شنیدیم
عجیب بود و از این به بعد مشرک نخواهیم بود.
_ صحیفه سجادیه کامله است. علت این که لقب کامله که به صحیفه دادند این است که نزد شیعیان یمن هم صحیفه ای هست اما صحیفه ما چون کامل تر است به این دلیل این لقب را دادند. برنامه ما سیری در صحیفه سجادیه است تا از هر دعا باید بهره ای ببریم.تا جو نورانی صحیفه به دست ما بیاید.
_ در دعای مکارم ایشان بیانی دارد که شنیدنی است. بعضی ها دعا را دست کم می گیرند. خداوند همه نیازها را می دهد اما بر زبان آورن حاجت مستحب است و یک حال معنوی به انسان می دهد. ما اسرار خدا را نمی دانیم. در حدیث آمده است که نزد خدا درجه ای است که به آن درجه کسی نمی رسد مگر با دعا و هیچ چیز جای آن را نمی گیرد.
_ ما و انسان های قبل از ما یک طوری باب کردیم که درخواست را فقط دعا می دانیم. دعا همه اش به درخواست نیست. اگر حاجت داریم و گرفتاری داریم از ته قلب دعا کنیم. دعا در لغت به معنای ندا است و به معنای رها شدن به سوی خداوند متعال است و طلب رحمت از خدا می باشد.طلب اگر از بالا باشد امر است و اگر از پایین باشد درخواست است.
_ خیر در دست خداست. دعا را با تمام
وجود بخوانید. رب العالمین همه چیز را می داند. در قرآن آمده است که درخواست نبوده
و فقط تمجید و تعریف بوده است.
آیت الله ضیاءآبادی در دیدار با نمایندگان رسانههای معارفی در مسجد علیبن الحسین(ع)
دربندگفت: من در مورد تخصص شما اطلاع خاصی ندارم، اما در قرآن شغل
معینی منظور نیست و هر کار نافعی توصیه شده است و آنچه شرط دینی هر کاری
است، تقواست. فرد میخواهد تاجر، زارع و یا سیاسی باشد، فرقی نمیکند و
باید تقوا داشته باشد.
این استاد اخلاق با بیان اینکه در دین ما کار خاصی منظور نیست، گفت: قرآن میفرماید «... وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ...: و از خدا پروا کنید، و خدا (بدین گونه) به شما آموزش مىدهد.» (بقره، 282) مراد قرآن از علمآموختن، آموزش سواد نیست و این نور است که منظور نظر الهی است. خدا میگویند من به کسی که متقی است نور میدهم. مراد خدا از دادن علم سواد عادی نیست، ما باسواد در عالم زیاد داریم، هم دانشگاهی و هم حوزوی؛ اما آنکه خدا در دلش نور تقوا نهاده منظور است.
اعتکاف در واقع یعنی خود را محبوس کردن در یک مکان محدود و ایجاد محدودیت در خود. عُکوف یعنی بسته بودن؛ خود را به یک نقطهای منحصر کردن، برای اینکه خلوتی در دل به وجود بیاید که انسان بتواند فرصت ارتباط صمیمی و خالص با خدای عالم را پیدا کند؛ اعتکاف این است.
امام خامنهای حفظه الله (15 اردیبهشت 93)
اواخر
ماه رجب خدمت امام صادق(ع) رسیدم. وقتی نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد،
فرمودند: آیا در این ماه روزه گرفتهاى؟ گفتم: نه و الله اى فرزند رسول
خدا.
فرمودند
آنقدر ثواب از تو فوت شده است که قدر آن را به غیر از خدا کسى نمىداند.
به درستى که این ماهى است که خدا آن را بر ماههاى دیگر فضیلت داده و حرمت
آن را عظیم نموده و گرامی داشتن روزه دار را در این ماه بر خود واجب
گردانیده است.
پس گفتم اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از ثواب روزهداران آن نائل مىشوم؟
امام
فرمودند: اى «سالم» هر کس یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد خدا او را
از شدت سکرات مرگ ایمن گرداند و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر نجات دهد.
و
هر کس دو روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از پل صراط به آسانى بگذرد و
هر کس سه روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از ترس بزرگ روز قیامت و از
شدتها و هولهاى آن روز ایمن گردد و برات بیزارى از آتش جهنم به او عطا
کنند.»*
امام
صادق (ع) از رسول خدا روایت کردند که: «ماه رجب ماه استغفار امت من است پس
در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را
«أصب» مىگویند زیرا رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مىشود.
پس بسیار بگویید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ.»
اعمال شب و روز اول ماه رجب
شب اول ماه رجب شب بسیار شریفى است و در آن مستحب است:
- دعای هلال ماه رجب
اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلامَةِ وَ الْإِسْلامِ رَبِّى وَ رَبُّکَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ.
و از حضرت رسول صلى الله علیه و آله منقول است که چون هلال رجب را مىدیدند این دعا را می خواندند:
«اللَّهُمَّ
بَارِکْ لَنَا فِى رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ
أَعِنَّا عَلَى الصِّیَامِ وَ الْقِیَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ
الْبَصَرِ وَلا تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ.»
- غسل.
حضرت
رسول اکرم (ص) فرمودهاند: هر کس ماه رجب را درک کند و اول و وسط و آخر آن
ماه را غسل نماید، از گناهان خود پاک میشود مانند روزى که از مادر متولد
شده است.
- زیارت امام حسین (ع)
- نماز مخصوص شب اول ماه رجب
-
بعد از نماز مغرب در صورت توان بیست رکعت، یعنی ۱۰ تا نماز دو رکعتی
بخواند تا خود و خانواده و مال و زندگی اش از بلاها محفوظ بماند و از عذاب
قبر در پناه باشد.
- بعد از نماز عشاء مستحب است دو رکعت نماز خوانده شود:
در رکعت اول حمد، یک مرتبه سوره «انشراح» و سه مرتبه سوره توحید.
در رکعت دوم حمد، یک مرتبه سوره «انشراح»، یک مرتبه سوره توحید و ناس و فلق خوانده شود.
بعد
از نماز، سى مرتبه لا إِلَهَ إِلا اللهُ بگوید و سى مرتبه صلوات بفرستد تا
خداوند گناهان او را بیامرزد مانند روزى که از مادر متولد شده است.
اعمال روز اول رجب
- روزه.
روایت
شده که حضرت نوح (ع) در این روز به کشتى سوار شد و به کسانى که همراه او
بودند امر فرمود روزه بگیرند که هر کس این روز را روزه بگیرد، آتش جهنم یک
سال از او دور شود.
- غسل
- زیارت امام حسین (ع)
از امام جعفر صادق (ع) روایت شده است که هر کس امام حسین (ع) را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند او را بیامرزد.
(کسی
که توانایی زیارت مرقد شریف حضرت سیدالشهدا (ع) را ندارد؛ هر جایی که باشد
دست بر سینه بگذارد و سه مرتیه بگوید: صلی الله علیک یا اباعبدالله تا در
زمره زائران حضرتش قرار گیرد. ان شاءالله)
اذکار
و ادعیه بسیاری برای روزهای این ماه شریف ذکر شده است مثل ذکر شریف لااله
الالله، استغفرالله، صلوات و ... که ان شاء الله در مطلب بعدی به شرح آن
خواهیم پرداخت.
پی نوشت:
(مفاتیح الجنان / بخش اعمال ماه رجب)
منبع:سبک زندگی
در دومین دوره کنگره شعر فاطمی " 18 سال نوری" اشعار زیادی به دبیرخانه این کنگره ارسال شده که یکی از آن اشعار سروده ای از مرحوم کمپانی درباره حضرت صدیقه طاهره(س) است.
متن غزل مطروحه کنگره هجده سال نوری (از مرحوم کمپانی) به شرح ذیل است:
سینه ای کز معرفت گنجینه ی اسرار بود
کی سزاوار فشار آن در و دیوار بود
طور سینای تجلّی مشعلی از نور بود
سینه ی سینای عصمت مشتعل از نار بود
آنکه کردی ماه تابان پیش او پهلو تهی
از کجا پهلوی او را تاب آن آزار بود
گردش گردون دون بین کز جفای سامری
نقطه ی پرگار وحدت ، مرکز مسمار بود
ناله ی بانو زد اندر خرمن هستی شرر
گویی اندر طور غم چون نخل آتشبار بود
صورتی نیلی شد از سیلی که چون سیل سیاه
روی گیتی زین مصیبت تا قیامت تار بود
شهریاری شد به بند بنده ای از بندگان
آنکه جبریل امینش بنده ی در بار بود
از قفای شاه ، بانو ؛ با نوایی جان گداز
تا توانایی به تن ، تا قوّت رفتار بود
گرچه بازو ، خسته شد وز کار دستش بسته شد
لیک پای همتش بر گنبد دوّار بود...
آیت الله غروی اصفهانی رضوان الله تعالی علیه (دیوان کمپانی)