مسجد امام خمینی (ره) شهرک اکباتان

تهران شهرک اکباتان فاز دو

مسجد امام خمینی (ره) شهرک اکباتان

تهران شهرک اکباتان فاز دو

مسجد امام خمینی (ره) شهرک اکباتان

برنامه هفتگی مسجد جامع امام خمینی(ره)

برنامه فرهنگی هفتگی مسجد جامع امام خمینی (ره) به شرح زیر میباشد:


شنبه و چهارشنبه : تفسیر قرآن _حجت الاسلام شادلو

یکشنبه : نهج البلاغه _ حجت الاسلام شادلو

دوشنبه : سبک زندگی دینی _ حجت الاسلام دکتر حسینی

سه شنبه : بیان احکام _ حجت الاسلام میرزایی

پنج شنبه : دعای کمیل


کلیه مراسم بعد از نماز عشاء برگزار خواهد شد.

طبقه بندی موضوعی

۲۰ مطلب با موضوع «قرآن» ثبت شده است


 

امام رضا علیه السلام:

لیس العبادة کثرة الصیام والصلاة، انما العباده کثرة التفکر فی امر الله عزّ و جلّ

«عبادت، کثره نماز و روزه نیست بلکه تفکر در امر خداست»

امر خداوند میتونه شامل خیلی چیزها بشه. این دایره اونقدر وسیع هست که کاملا علومی همچون فلسفه رو نیز در بر میگیره لذا از این حدیث در تشویق تفکر در هستی که تفکر در خداوند و افعال الهی است هم میشه استفاده کرد. البته شامل خیلی چیزهای دیگه هم میشه مثلا شامل تفکرات و تاملات عرفانی هم میشه. شامل همین تفکرات ساده عرفی در خلقت هم میشه.

خلاصه چیزی که هست شدت و ضعف داره وقتی که جدی میشه به سمت تفکر فلسفی مایل میشه و وقتی حالت سلوکی به خودش میگیره به سمت عرفان میره خیلی اوقات هم باز ما رو به معرفت میرسونه بدون اینکه نه فلسفی باشه و نه عرفانی بلکه حاصل تلاقی یک فطرت پاک با عالم که آیات خداوند هست می باشد

البته به نظر باز از این هم فراتر میتونه باشه مثلا میتونه ریاضیات، زیست شناسی و هر چیز دیگری که به نوعی به شناخت امرخدا و فعل خدا منتهی بشه رو شامل بشه؛ یعنی امکان داره همین علوم معمولی هم گاهی انسان رو مبهوت در عظمت خلقت و معرفت خالق کنه و البته نمیشه تفاوت در شدت و ضعف و گستره این علوم رو در این زمینه انکار کرد..)

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ شهریور ۹۴ ، ۱۹:۲۰
مسجد

به مناسبت سال روز شهادت ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام به گفتگویی با استاد حسین مرادی دولت‌آبادی از اساتید و پژوهشگران حوزه و مشاور رئیس مرکز تخصصی علوم حدیث حوزه علمیه قم نشستیم. در ادامه گقت و گوی ما با حجت الاسلام مرادی آورده شده است:

 

 

 


۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۹ مرداد ۹۴ ، ۱۹:۱۰
طلبه کوچک

جمعی از نوجوانان سرگرم بازی فوتبال هستند، با شور و هیجان خاصی، در یک زمین خاکی و با یک توپ پلاستیکی به قول خودشان 2 لایه، این طرف و آن طرف می دوند و غرق در بازی هستند. اما در میان آن همه نوجوان یک نفر با پوششی متفاوت جلب توجه می کند، روحانی و مبلغ که کودک درونش را زنده کرده و خود را به خاطرات دوران کودکی اش سپرده است.

بچه ها «حاج آقا» صدایش می کنند، تقریبا بیشتر پاس ها، به حاج آقا ختم می شود، شاید این دلیلی بر محبوبیت این روحانی در بین نوجوانان باشد. این تنها شیوه ای از روش های جذب نسل جوان است، بسیاری از مبلغان در مناطق مختلف کشور، روش های تبلیغی جذاب و ابتکاری و تاثیرگذاری را در دوران تبلیغ به کار می گیرند. در این گزارش با 2 تن از مبلغان فعال در استان آذربایجان شرقی گفتگو می کنیم.


۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۵ مرداد ۹۴ ، ۱۳:۵۳
طلبه کوچک

آیت الله محمدحسین اصفهانی فرزند محمدحسن اصفهانی نخجوانی در دوم محرم ۱۲۹۶ ه.ق در نجف متولد شد. پدرش از تجار مشهور کاظمین بود و اصالتاً نخجوانی بودند. پس از امضای قرارداد ترکمانچای نخست به تبریز و سپس به اصفهان مهاجرت می‌کند و بعدها به کاظمین منتقل می‌شود.پدرش دوست داشت که راه او در تجارت را ادامه دهد، اما وی با توسل به امام موسی کاظم رضایت پدر را به دست آورد و در نزدیک بیست سالگی برای تحصیل به نجف آمد. او دارای خط خوشی بود.  بدون عکس

وی به خاطر شغل پدر به «کمپانی» مشهور بود. گفته شده است وی از این نام ناخشنود بود. با این حال دیوان اشعار او در یکی از چاپ‌ها به نام دیوان کمپانی منتشر شده است.
 
آیت الله غروی، سریع‌الذهن و حاضرجواب و سخنانش همراه لطیفه و مزاح بود و حتی در تقریر درس نیز بذله‌گویی داشت. گفته‌اند که او بسیار اهل عبادت بود. حدود دوازده سال از درس و بحث کناره گرفت و به سیر و سلوک پرداخت و تا آخر عمر این سیر عرفانی در او مشهود بود.علامه طباطبایی، از رابطه و مکاتبه استادش با میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، که از تربیت یافتگان ملا حسینقلی همدانی خبر داده است.
 
مرحوم آیت الله بهجت که خود یکی از شاگردان ایشان بود، در مورد استادش علامه کمپانی فرموده است: «او خیلی متعبد و اهل عبادت بود. من پیش از آن که سر درس ایشان بروم، در روضه ی منزل ایشان شرکت می کردم... خود ایشان روزی فرمودند: من در ایوان نجف به سجده رفته بودم، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را دیدم که به من فرمودند: جای این کارها در خلوت است. در این بین کسی از آقازاده ها که در مجلس بود از ایشان پرسید: شما در بیداری دیدید؟ ایشان فرمود: از بیداری هم بالاتر!»
 
مرحوم آیت الله بهجت در ادامه در باب ویژگی های استادش بیان می کند: ایشان همیشه زیارت عاشورا می خواند وی فرمود: دوست دارم قبل از مرگ زیارت عاشورا بخوانم و بعد بمیرم... ایشان موقع مرگ، قبل از اذان صبح بلند می شوند و به عبادت می پردازند و زیارت عاشورا می خوانند و بعد در عالم خواب از دنیا می روند!
 
 
محمدحسین غروی اصفهانی در پنجم ذیحجه ۱۳۶۱ ه.ق درگذشت. پیکر او در حجره‌ای متصل به گلدسته شمالی ایوان طلای حرم امیرالمؤمنین، نزدیک مقبره علامه حلی به خاک سپرده شد. درگذشت او یک هفته پس از وفات آقاضیاء عراقی بود.
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۴ مرداد ۹۴ ، ۱۹:۵۵
طلبه کوچک

آیت‌الله محمد ناصری از اساتید برجسته اخلاق در جدیدترین سخنرانی خود که در هر روز از ایام ماه مبارک رمضان در مسجد کمرزرین اصفهان برگزار می‌شود، گفت: هر کلمه از کلمات ما معنایی دارد، میوه‌ها هر یک خاصیتی دارند، آیات قرآن هم همینطور دعاها از جمله لا اله الا الله، الحمدالله، سبحان‌الله، الله‌اکبر، هر یک از این اذکار تأثیر خاص خود را دارند قرآن کریم و ائمه اطهار(ع) حرز و دعایی را برای رفع مشکلات، گرفتاری‌ها، امراض، فقر و دفع دشمن، توصیه کرده‌اند.
وی با اشاره به ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» ابراز داشت: ما معمولاً وقتی عصبانی می‌شویم یا اگر کسی مصیبتی دید این ذکر را می‌گوییم در حالی که روایات متعددی از ائمه اطهار(ع) وارد شده که این ذکر آثار فراوانی در زندگی ما دارد.
این استاد اخلاق عنوان کرد: ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» 19 حرف دارد که در هر حرفش یک اثری برای ما موجود است و نباید این ذکر را فراموش کنیم چرا که سفارش بسیاری در خصوص آن شده و حضرت رسول(ص) فرموده‌اند: زیاد بگویید «لا حول ولا قوة الا بالله» که  بهشت را برای شما تضمین می‌کند.
وی ادامه داد: وقتی ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» بگوییم خداوند با نظر رحمت به ما می‌نگرد و وقتی اینگونه شد هر خیری از دنیا و آخرت را به ما می‌رساند. در روایتی از ابن عباس هست که حضرت رسول(ص) فرمودند: «لا حول ولا قوة الا بالله» و ابن عباس از ثواب این ذکر از پیامبر اکرم(ص) سؤال کرد که پیامبر اکرم(ص) فرمودند اگر تمام قدرتمندان عالم جمع می‌شدند نمی‌توانند عرش الهی را تکان دهند اما چهار ملک به واسطه این ذکر توانستند عرش الهی را جابه‌جا کنند.
آیت‌الله ناصری گفت: حضرت رسول (ص) فرمودند این ذکر از حَمَله عرش الهی است. کسی که یک مرتبه بگوید «لا حول ولا قوة الا بالله» خداوند گناهان صد ساله‌اش را می‌آمرزد و برای هر حرفی از آن یکصد حسنه می‌نویسد و یکصد درجه به او می‌دهد.
وی عنوان کرد: پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید وقتی بنده‌ای بگوید «لا حول ولا قوة الا بالله» معنای آن این است که خدایا صاحب قدرتی در عالم وجود ندارد، تو صاحب قدرتی و همه کارها محول به توست و وقتی فردی این ذکر را بگوید سزاوار است که خداوند تمام حاجت‌های او را روا کند.
این استاد اخلاق ابراز داشت: در هر کاری که اندک مشکلی برایمان وجود دارد اگر ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» را بگوییم خداوند کمکمان خواهد کرد. امام صادق (ع) می‌فرمایند اگر بنده‌ای این ذکر را بگوید حضرت حق به ملائکه می‌گوید این عبد تسلیم من شد حاجت او را بدهید. هر بلایی که می‌خواهد به ما برسد ملائکه الهی به واسطه این ذکر آن را از ما دفع می‌کنند.
وی اظهار داشت: از حضرت رسول(ص) روایت شده است که حضرت آدم(ع) به درگاه الهی شکایت که پروردگارا که من متأثر نمی‌شوم از فکرهایی که می‌کنم این که در بهشت بودم و مقاماتی داشتم، محزون و مغموم می‌شوم، جبرئیل نازل شد و گفت حضرت حق می‌فرماید برای رفع گرفتاری و حزن «لا حول ولا قوة الا بالله» بگو! اگر ما هم این ذکر را بگوییم ناراحتی‌هایمان رفع می‌شود.
آیت‌الله ناصری عنوان کرد: حضرت رسول(ص) به حضرت امیر(ع) سفارش کرد: یا علی! برای دفع هم و غم و غصه امت من ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» نافع است. همچنین امام صادق (ع) می‌فرمایند وقتی غصه زیادی پیدا کردید اگر بگویید «لا حول ولا قوة الا بالله» غصه و بلا از شما دفع خواهد شد و اگر روزی پنج، 10 یا 100 مرتبه این ذکر را بگوییم به نفع ما است.
از امام صادق(ع) روایت شده است، کسی که ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» بگوید خداوند گناهاش را می‌آمرزد همانند روزی که از مادر متولد شده و 70 درِ فقر را نیز به روی او می‌بندد. همچنین بنا بر فرموده پیامبر اکرم(ص) شیاطین انسی و جنی نیز به واسطه ذکر «لا حول ولا قوة الا بالله» از ما دور خواهند شد.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۰ تیر ۹۴ ، ۱۲:۰۴
طلبه کوچک

آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب شریف المراقبات انواع تغذیه روزه داران را ذکر کرده است که در ادامه می خوانید:

بدون عکس

روزه داران به لحاظ تغذیه نیز به چند دسته تقسیم مى شوند:

الف) عده اى تغذیه آنان از راه حرام است . این گروه مانند باربرهایى هستند که بار مردم را به منزلشان مى رسانند. بهمین جهت پاداش مال صاحب غذا بوده و روزه دار فقط از گناه ظلم و غصب خود بهره مند مى گردد. و به عبارت دیگر کار این دسته مانند کار کسى است که سوار بر چهار پاى غصبى شده و خانه خدا را با آن طواف کند.
 
ب) عده اى تغذیه آنان شبهه ناک است ؛ که این دسته به دو گروه تقسیم مى شوند: دسته اول کسانى هستند که این مشتبه به حرام واقعى ، در ظاهر براى آنان حلال است و دسته دوم حتى در ظاهر نیز براى آنان حلال نیست . دسته اول حکم کسى را دارد که تغذیه او حلال است گرچه یک درجه از او پایینتر است . و دسته دوم حکم کسى را دارد که غذاى حرام مى خورد، گرچه یک درجه از او بالاتر است .
 
ج) دسته اى تغذیه آنان حلال است ولى سفره آنان رنگین بوده ، از چند نوع غذا استفاده کرده و پرخورى مى کنند. این دسته مانند انسانهاى پستى هستند که در حضور دوست خود به کارهایى مى پردازند که اول خوشش نمى آید، و دوست انتظار دارد که آنان از چیزى جز یاد و نزدیک شدن به او لذت نبرند. چنین بنده اى لیاقت مجلس دوستان را نداشته و باید او را با چیزى که دوست دارد تنها گذاشت . و شایسته است او را بنده شکمش بدانیم نه بنده پروردگارش .
 
د) عده اى نیز از دسته فوق تجاوز کرده و کارشان به اسراف و ریخت و پاش و تلف کردن رسیده ، حکم این دسته مانند کسانى است که غذایشان حرام است ؛ و بهتر است او را گناهکار بدانیم تا مطیع .
 
ه‍) عده اى هم کسب و کار و هم تغذیه آنها حلال بوده و از خوشگذرانى و اسراف دور هستند؛ براى خدا تواضع کرده و در مقدار خوردنى و آشامیدنى بمقدار حلال و غیر مکروه بسنده مى کنند؛ غذاى خوشمزه نخورده و به یک خورش اکتفا نموده ؛ یا بعضى از چیزهاى زیادى و لذتها را ترک مى کنند. درجات آنان پیش پروردگارى که مراقب تلاشها و مراقبتهاى آنان است ، محفوظ مى باشد؛ شکرگزار آن بوده و پاداش آن را مى دهد. در هنگام گرفتن پاداش باندازه سر سوزنى به آنان ظلم نشده و خداوند پاداشى بهتر از عمل آنها به آنان داده و بى حساب و با فضل خود به آنان مى بخشد. و کسى نمى داند چه نعمتهاى گرانقدرى براى آنان ذخیره شده که به ذهن کسى خطور نکرده است.
 
اى فقیر! بنگر که افطار و غذاى حلال تو اگر فقط بخاطر میل به غذا باشد شبیه غذا خوردن حیوانات است ؛ بخصوص اگر زیاده روى نمایى . و اگر حرام باشد از حیوانات نیز پایینتر خواهى بود. ولى اگر بخاطر انجام دستور خداوند و نیرو گرفتن براى عبادت و بدست آوردن نزدیکى و قرب خدا باشد، شبیه عمل پیامبران و اولیا و فرشتگان مقرب مى باشد.
۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۴ تیر ۹۴ ، ۱۵:۳۲
طلبه کوچک

امام هشتم شیعیان، امام رضا (ع) در آستانه ماه مبارک رمضان اهل بیت خود را نزد خودشان جمع کرده و تأکید داشتند که خود را برای این ماه آماده کنند و نخستین نکته‌شان نیز روزه‌داری برای اتصال به ماه مبارک رمضان برای کسب درجات معنوی بود.
امام رضا (ع) به نقل از علی (ع) و ایشان هم به نقل از رسول خدا (ص) درباره ماه رمضان فرمودند: من تلافیه (شهر رمضان) آیة من القرآن، کان له مثل أجر من ختم القرآن فی غیره من الشهور ...؛ هر کس یک آیه از قرآن کریم را در این ماه تلاوت کنند نظیر آن است که تمام قرآن را در ماه‌های دیگر تلاوت کرده است، خوبی‌ها در ماه رمضان پذیرفته شده و بدی‌ها بخشیده می‌شود، و اگر به چهره برادر مؤمن خود لبخند بزند، در قیامت وی نیز بر چهره او لبخند می‌زند و او را بشارت بهشت می‌دهد.
ایشان در این باره می‌افزایند که هر کس در این ماه مؤمنی را کمک کند، خداوند قدم‌های او را در پل صراط محکم می‌کند، و هر کس در این ماه از غضب خود را باز دارد خداوند به او در روز قیامت کمک خواهد کرد، اگر فردی مظلومی را کمک کند خداوند او را در دنیا و آخرت کمک می‌کند.
امام رضا (ع) در حدیث دیگری می‌فرمایند: «فلم امروا بالصوم؟ قیل لکی یعرفوا الم الجوع والعطش، فلیستدلوا علی فقر الآخرة، ولیکون الصائم خاشعا ذلیلاً مستکینا مأجورا محتسبا عارفا صابرا علی ما اصابه من الجوع والعطش، فیستوجب الثواب مع ما فیه من الانکسار عن الشهوات ولیکون ذلک واعظا لهم فی العاجل، و ...»: اگر بپرسند چرا روزه واجب شده است؟ پاسخ آن است که درد گرسنگی و تشنگی را بدانند و از این راه پی به فقر و بی‏زاد و توشه بودن آخرت ببرند، و برای اینکه روزه‌دار بر اثر ناراحتی که از گرسنگی و تشنگی برایش پیش آمده فروتنی کند و کوچکی کند و نیازمندی نشان دهد تا اجر ببرد و به حساب آورد کار خویش را و بشناسد و پایداری و مقاومت کند بر آن.
و از این جهات مستحق اجر شود، با آنچه که در آن است از قبیل جلوگیری از طغیان شهوات و کنترل هواها و اینکه موجب عبرت و موعظه‏‌ها باشد برای آنها در این دنیا، و تمرینی باشد برای انجام تکالیف، و راهنمایی باشد برای آنها در عالم دیگر، و بشناسند شدت مشکلات فقرا و بینوایان را در دنیا، و آنچه را که خداوند در اموالشان برای مساکین و تهیدستان واجب کرده ادا کنند.
در این حدیث شریف امام رضا(ع) فلسفه وجوب روزه را بیان کردند، علاوه بر بعد اخروی که یادآوری گرسنگی و تشنگی روز قیامت بود، توجه به مشکلات فقرا و بینوایان هم وجود داشت.
در جایی دیگر امام رضا (ع) چنین می‌‏فرماید: «انما امروا بالصوم لکی یعرفوا الم الجوع والعطش فیستدلوا علی فقر الآخرة» مردم به انجام روزه امر شدند تا گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را درک کنند.
همچنین امام رضا (ع) می‌فرماید: کانَ أمیرُ المؤمنینَ علیه السلام لایَنامُ ثلاثَ لیالٍ : لَیلةَ ثلاثٍ وعِشرِینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ، ولَیلةَ الفِطرِ ، ولَیلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، و فیها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما یَکونُ فی السَّنَةِ؛ امیرالمؤمنین (ع) سه شب را نمى‏‌خوابید : شب بیست و سوم ماه رمضان ، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان ؛ در این شبها، روزی‌ها تقسیم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعیین مى‏‌شود.
محدث نوری از کتاب فقه‌الرضا در باب روزه آورده است که امام رضا (ع) فرمود: و أکثر فی هذا الشهر المبارک من قراءة القرآن والصلاة علی رسول الله؛ در این ماه شریف قرآن زیاد بخوان و فراوان بر رسول خدا صلوات و درود بفرست.

 
پی نوشت ها:
-فقه‌الرضا
-عیون اخبارالرضا
-بحارالانوار
-وسایل الشیعه
منبع:فارس

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۴ ، ۱۵:۳۱
طلبه کوچک


آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در یادداشت خود پیرامون مناجات شعبانیه فرموده اند: مناجات مأثوره‌ى ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و زبان شیواى آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالى‌یى همراه است که نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمى‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست.

در ادامه متن کامل یادداشت معظم له را که دفتر حفظ و نشر مقام معظم رهبری درباره مناجات شعبانیه با نشر داده است:

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

دعا، وسیله‌ى مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‌ى انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بى‌رابطه‌ى روحى با خدا و بدون عرض نیاز به غنى بالذات، در عرصه‌ى زندگى سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربىّ لولا دعاؤکم»۱.

بهترین دعا آن است که از سرمعرفتى عاشقانه به خدا و بصیرتى عارفانه به نیازهاى انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّى‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او - که اوعیه‌ى علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - مى‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخیره‌یى بى‌پایان از ادعیه‌ى مأثوره‌ى از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت مى‌بخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه مى‌سازد.

مناجات مأثوره‌ى ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکى از دعاهایى است که لحن عارفانه و زبان شیواى آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالى‌یى همراه است که نظیر آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمى‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. این مناجات، نمونه‌ى کاملى از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.

مناجاتهاى پانزده‌گانه که از امام زین‌العابدین حضرت على‌بن‌الحسین (علیه‌السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایى مأثور از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.

خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازى به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید.

آمین.
۶۹/۱۰/۱

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت:

۱. قُلْ مَا یَعْبَؤُاْ بِکُمْ رَبِّی لَوْلا دُعَآؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزَاماً. بگو: اگر دعای شما نباشد، پروردگار من برای شما وزن و ارزشی قائل نیست (زیرا سابقه‏ی خوبی ندارید). شما حقّ را تکذیب کرده‏اید و به زودی کیفر تکذیبتان دامن شما را خواهد گرفت. سوره مبارکه فرقان آیه
۷۷
منبع:بنیاد دعبل

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۲ خرداد ۹۴ ، ۱۳:۵۰
طلبه کوچک



نکاتی از سخنان آیت الله فاطمی نیا را بخوانید؛

_ صحیفه سجادیه کتابی است که تمام حروف و کلماتش از میان دو لب معصوم بیان شده است. این یک میراث نورانی است که در میان ما گذاشته شده است. ما ابتدا باید بصیرت در مورد کتاب پیدا کنیم و آن را بخوانیم. قرآن را وقتی به دست می خوانیم می دانیم کتاب الهی است که خیلی مهم است.

_ صحیفه سجادیه در اصل 64 دعا بوده که ده دعا از این کتاب گم شده است که فقط امام زمان می دانند این دعاها کجا هستند. یک مستدرک برای صحیفه سجادیه را شیخ عاملی و دیگری را شیخ عبدالله بهرانی نوشته و دیگری میرزا عبدالله اصفهانی افندی که مرد بزرگی بودند. چهارمین را حاج آقا نوری طبرسی و پنجمین را علامه سید حسین امین جبل عاملی نوشته است.

_ دعاهای روز که منسوب به حضرت سجاد است، مضامین خوبی دارد ولی این ها را نمی شود به قاطع گفت که از امام سجاد می باشد.

_ بدان که صحیفه شریفه یک اثر باقیمانده از عطر الهی و کلام نبوی می باشد و قفسی از نور رسالت است و عطری از باغ های امامت می باشد. حتی بعضی از عارفین گفتند که این صحیفه مانند کتاب آسمانی است. بزرگان و علما و قدما دو لقب به صحیفه دادند که بعضی ها گفتند زبور اهل بیت و انجیل اهل بیت نامیده شده است.

_ مرحوم آیت الله مرعشی نجفی یک صحیفه برای شیخ طنطاوی مصری فرستادند. شیخ طنطاوی به عنوان یک مفتی اعظم مصر یک جواب نوشته که جناب آیت الله مرعشی من صحیفه را دریافتم و احساس بدبختی کردم که چرا به این سن رسیدم صحیفه را ندیدم.هر چه فکر کردم کلام خالق نیست و کلام مخلوق هم نیست. از کلام مخلوق بالاتر است.

_ در سوره مبارکه جن می خوانیم که جن ها حرف می زنند و می گویند که قرآن را که شنیدیم عجیب بود و از این به بعد مشرک نخواهیم بود.

_ صحیفه سجادیه کامله است. علت این که لقب کامله که به صحیفه دادند این است که نزد شیعیان یمن هم صحیفه ای هست اما صحیفه ما چون کامل تر است به این دلیل این لقب را دادند. برنامه ما سیری در صحیفه سجادیه است تا از هر دعا باید بهره ای ببریم.تا جو نورانی صحیفه به دست ما بیاید.

_ در دعای مکارم ایشان بیانی دارد که شنیدنی است. بعضی ها دعا را دست کم می گیرند. خداوند همه نیازها را می دهد اما بر زبان آورن حاجت مستحب است و یک حال معنوی به انسان می دهد. ما اسرار خدا را نمی دانیم. در حدیث آمده است که نزد خدا درجه ای است که به آن درجه کسی نمی رسد مگر با دعا و هیچ چیز جای آن را نمی گیرد.

_ ما و انسان های قبل از ما یک طوری باب کردیم که درخواست را فقط دعا می دانیم. دعا همه اش به درخواست نیست. اگر حاجت داریم و گرفتاری داریم  از ته قلب دعا کنیم. دعا در لغت به معنای ندا است و به معنای رها شدن به سوی خداوند متعال است و طلب رحمت از خدا می باشد.طلب اگر از بالا باشد امر است و اگر از پایین باشد درخواست است.

_ خیر در دست خداست. دعا را با تمام وجود بخوانید. رب العالمین همه چیز را می داند. در قرآن آمده است که درخواست نبوده و فقط تمجید و تعریف بوده است.



۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۳۱ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۳:۴۷
طلبه کوچک

آیت الله ضیا‌ءآبادی در دیدار با نمایندگان رسانه‌های معارفی در مسجد علی‌بن الحسین(ع) دربندگفت: من در مورد تخصص شما اطلاع خاصی ندارم، اما در قرآن شغل معینی منظور نیست و هر کار نافعی توصیه شده است و آنچه شرط دینی هر کاری است، تقواست. فرد می‌خواهد تاجر، زارع و یا سیاسی باشد، فرقی نمی‌کند و باید تقوا داشته باشد.

وی ادامه داد: کار بی‌تقوا ارزش ندارد و فرقی نمی‌کند فرد منبری، زارع و ... باشد. کار ممکن است از لحاظ دنیایی ارزش داشته باشد، اما خدا چه می‌گوید؟ خدا می‌فرماید «...إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ ...: در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست.» (حجرات، 13) منظور خداوند افقه یا اعلم بودن نیست بلکه اتقی بودن است. از این رو در همه کارها تقوا منظور است.

این استاد اخلاق با بیان اینکه در دین ما کار خاصی منظور نیست، گفت:  قرآن می‌فرماید «... وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ...: و از خدا پروا کنید، و خدا (بدین گونه‏) به شما آموزش مى‌‏دهد.» (بقره، 282) مراد قرآن از علم‌آموختن، آموزش سواد نیست و این نور است که منظور نظر الهی است. خدا می‌گویند من به کسی که متقی است نور می‌دهم. مراد خدا از دادن علم سواد عادی نیست، ما باسواد در عالم زیاد داریم، هم دانشگاهی و هم حوزوی؛ اما آنکه خدا در دلش نور تقوا نهاده منظور است.

%d8%aa%d9%88%d8%b5%db%8c%d9%87%e2%80%8c-%d9%82%d8%b1%d8%a2%d9%86%db%8c-%d8%a2%db%8c%d8%aa%e2%80%8c%d8%a7%d9%84%d9%84%d9%87-%d8%b6%db%8c%d8%a7%e2%80%8c%d8%a1%d8%a2%d8%a8%d8%a7%d8%af%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d8%ae%d8%a8%d8%b1%da%af%d8%b2%d8%a7%d8%b1%db%8c%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%b9%d8%a7%d8%b1%d9%81%db%8c-%d8%aa%d9%82%d9%88%d8%a7-%d9%88-%d8%a7%d8%b9%d8%aa%d8%af%d8%a7%d9%84-%d9%be%db%8c%d8%b4%d9%87-%da%a9%d9%86%db%8c%d8%af


۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۲:۰۷
طلبه کوچک